Kreta: dag 7a: Bezoek aan Chania
woensdag 24 augustus 2011
	De weg naar Chania bevindt zich voor meer dan de helft evenwijdig met de zee, met daartussen meestal ruimte voor hotels en strand...
… en een enkele keer ook schaapjes.
	’s Zomers kan het hier verschroeiend heet zijn. Geen nood als je als schaap weet hoe te drinken.
Niet makkelijk, dat taaltje!
	In Chania vinden we ergens in de buurt van Defkalonia en Radamanthos een parkeerplaats.
De beide straten geven uit op de zee, waar Chania op haar mooist is.
	Hoewel de stad al in de Minoïsche tijd bestond (was de 2^de belangrijkste stad na Knossos en noemde toen “Kydonia”), kende ze haar glorietijd hoofdzakelijk in het Venetiaanse tijdperk, toen de stad “La Canea” heette. Tal van monumenten herinneren hieraan.
Tussen 1320 en 1643 legde de hier een haven aan. De ligging bleek niet erg gunstig. Noordelijke winden maakten het moeilijk voor schepen om op een veilige manier aan te leggen en grote delen van de binnenhaven hadden heel wat last van verzanding.
	Om de haven te beschermen tegen de gevaarlijke noordenwind bouwden de Venetianen tussen 1320 en 1356 op de bestaande rotsen en riffen in zee een pier.
Je kan erop lopen tot helemaal op het einde aan de vuurtoren, met aan de ene kant zicht op de volle zee…
	… en aan de andere kant zicht op het pittoreske Chania.
Op de pier bouwden de Venetianen in 1515 een bastion (San Nicolo bastion) om de toegang tot de haven te bewaken. De Turken gebruikten gebouw als opslagplaats voor kanonnen en kanonballen en om executies uit te voeren.
	In 1945 werd het gebouw op de pier omgevormd tot een scheepswerf voor de restauratie van traditionele houten boten.
	Vanop de pier hebben we een mooi uitzicht op de Venetiaanse droogdokken, die elk 50 m lang en 10 m hoog zijn en waar vroeger galeien gebouwd en hersteld werden. Ze dateren van tussen 1461 en 1599. De arsenali zoals men ze ook heet, worden tegenwoordig gebruikt als werk- en opslagplaats en zo nu en dan voor tentoonstellingen.
	Jumping on the jetty.
De 20 m hoge vuurtoren Faros is de oudste nog bestaande vuurtoren in Griekenland en werd gebouwd door de Venetianen op het einde van de 16de-eeuw. Niet toevallig lijkt de vuurtoren op een minaret. Dit komt doordat de vuurtoren in het begin van de 19^de eeuw in een storm omviel en heropgebouwd werd door Egyptische soldaten die op Kreta gestationneerd waren toen de Ottomaanse Turken Kreta schonken aan Mehmet Ali, de keizer van Egypte. Nieuwe restauraties aan de toren drongen zich op in de 20^ste eeuw, na bombardementen door de Duitsers tijdens WO II, waardoor de toren gevaarlijk was beginnen hellen.
	De burcht Firkas werd gebouwd in 1620 als legerbasis voor het Venetiaanse leger ten tijde van de overzeese heerser van Chania Alvise Bragadin. De burcht is nu ingericht als maritiem museum.
En laat ons nu een kijkje nemen op het havengedeelte weg van de droogdokken. Hier legden bootjes aan die de goederen van de galeien aan wal brachten.
	De Janitsarenmoskee (Platia Santriváni) dateert uit 1645 en werd gebouwd voor de elitesoldaten van de sultan.
	Op verkenning door de steegjes van Chania.
	De kathedraal Trimartyri op de Plateia Mitropoleos is een Grieks-orthodox neo-classicistisch heiligdom dat dateert uit jaren 1857-1860. De kerk is gewijd aan de Maagd van de 3 martelaars, de patroonheilige van Chania. Op het plein staan standbeelden van mensen die een voorname rol hebben gespeeld in de geschiedenis van de stad, zoals Anaghnostis Mantakas, een 19^de-eeuwse vrijheidsstrijder.
vervolg overzicht reportages Kreta homepage