Madeira: dag 2c: Pico de Arieiro – Pico Ruivo: deel 2

 

 

 

vrijdag 15 april 2011

 

 

 

 

Wie wat tijd wil winnen, een zaklamp mee heeft en niet rond de berg heen wil stappen, kan kiezen voor een kortere weg dwars door de berg heen, langs een kaarsrechte tunnel die zo lang is dat je er van de ene kant de andere niet kan zien.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verkoolde bomen en struiken herinneren aan de ravage aangericht door bosbranden die op 13 augustus 2010 her en der op Madeira woedden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hier en daar zijn grijze aardlagen te zien die afsteken van de rest: het gaat om hard vulkaangesteente dat er erosiekracht van regen, vorst en wind weerstond.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Madeira werd 18 miljoen jaar geleden gevormd, toen lava door de zeebodem brak en vele lagen basaltrots vormde. Pas na 15 miljoen jaar bereikte de Pico de Arieiro zijn huidige hoogte.

 

Nadien stroomde nog meer lava uit het midden van het eiland en creëerde vlakke gedeelten rond Paúl da Serra in het westen en Santo da Serra in het oosten.

 

6450 jaar geleden hield de vulkanische activiteit volledig op.

 

Stormen deden de zachte lagen vulkaanas eroderen en zo vruchtbare lappen grond ontstaan, waarop langzaam leven ontstond door uitgescheiden kiemende zaden van vogels.

 

 

 

 

 

 

 

In de maanden november tot maart valt er soms sneeuw in de bergen. En blijkbaar heel af en toe ook eens in april…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Weer doorheen een gebied getroffen door vuur.

 

De bosbranden deden meer dan 90 % van het nabijgelegen Parque Ecológica do Funchal in vlammen opgaan, een ecologische ramp, want het park is meer dan 1000 ha groot en wordt gebruikt voor de uitbreiding van de inheemse boomsoorten van het oeroude laurierbos.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bosbranden zijn jammer genoeg een fenomeen dat zich meer en meer herhaalt. Landbouwers hopen zo te geraken aan wat meer land om in cultuur te brengen.

 

In 1420 gebeurde precies hetzelfde, maar dan op veel grotere schaal. Het eiland was toen van noord tot zuid volledig bebost met laurierbomen. Waar bomen in het wild groeien, groeien ook andere gewassen, zo was de redenering. Dus de fik erin! De brand was zo hevig dat Zarco en zijn mannen 2 dagen lang de zee op vluchtten en het vuur 7 jaar lang bleef nasmeulen. Een aanslag avant la lettre op het leefmilieu, waar Greenpeace en het WMF vandaag de wereldpers voor zou bijeenschreeuwen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verschillende wandelroutes kruisen elkaar aan de berghut vlakbij de Pico do Ruivo.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Pico Ruivo, met 1876 m het hoogste piekje van Madeira.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zicht op de berghut aan de voet van de Pico de Ruivo.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zicht op het dal met de Curral das Freiras.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vervolg

 

overzicht reportages Madeira

 

homepage

 

 

 

 

Na de storm van 20 februari 2010 werden 14 van de 21 officiële wandelroutes van het eiland afgesloten. In totaal beslaan de routes zo’n 500 km. Modderstromen en schuivende aarde maakten de paden onbegaanbaar.