Sri Lanka : dag 10b: Bezoek aan een theefabriek

donderdag 8 december 2011 - Glenloch

	We vervolgen onze weg vanuit Kandy naar Bandarawela (158 km).











	We naderen de eerste theeplantages. Thee werd in de 19^de eeuw bij toeval het belangrijkste exportproduct van Sri Lanka, nadat de koffieplantages rond 1860 verwoest werden door een ziekte . Theestruiken bleken een prima vervangmiddel te zijn. De uit India geïmporteerde theestruiken deden het uitstekend in het klimaat van de Sri Lankaanse bergen. De eerste Sri Lankaanse thee werd in 1867 verbouwd op de Loolecondera Estate, gelegen ten zuidoosten van Kandy. De Britten haalden werkkrachten voor op de plantages uit Zuid-India. In 15 jaar tijd trokken bijna 1 miljoen Tamil mannen, vrouwen en kinderen uit India naar Sri Lanka om er op de theeplantages te werken.
De theebladeren worden ook nu nog geplukt door Tamil-vrouwen. Per dag plukken ze ca. 12 kg theeblaadjes. De Tamils leven volledig afgescheiden van de Singalese bevolking. Ze behoren tot de slechts betaalde arbeiders van het land (verdienen maar 2 euro per dag) en wonen vaak in armoedige omstandigheden. De Tamils in het noorden van het land willen met de plantage-Tamils niets te maken hebben, wat als enig voordeel voor de pluksters had dat ze niet betrokken waren in de burgeroorlog. Er werken 750.000 mensen op de theeplantages en in de theeverwerkende industrie.

	Een theestruik kan ca. 100 jaar oud worden en 10 m hoog worden. Meestal wordt de struik teruggesnoeid tot op een hoogte van 60-70 cm. Op 1 ha staan ongeveer 7500 tot 10.000 struiken. Afhankelijk van de hoogte waarop de theestruiken staan, krijg je een ander soort thee. Thee dat op minder dan 600 m hoogte groeit, groeit snel maar heeft niet zo veel smaak. Thee dat op meer dan 1200 m wordt gekweekt groeit langzamer, maar heeft een veel betere smaak. De beste thee groeit boven een hoogte van 1500 meter. De gebieden beneden de 700 m leveren de Low Grown Tea; tussen de 700 en 1350 meter groeit de Mid Grown Tea en tussen de 1350 en 2000 meter de High Grown Tea. De beste theesoorten komen van de hoogvlakten tussen Nuwara Eliya en Uva.



	De theestruiken worden eenmaal per week geplukt. Men beperkt zich dan tot de jonge lichtgroene bladeren, die het meest geschikt zijn voor de thee. De theebladeren worden vervolgens naar fabrieken gebracht en daar volgt een proces van verflensen, rollen en fermenteren. Smaakexperts classificeren de thee als malty, pointy, bakey, thick, coppery, dull of bright, afhankelijk van de sterkte, smaak en kleur.

In de fabriek wordt de thee te rusten gelegd om er het vocht te laten uittrekken. Dit gebeurt door er op een bepaalde temperatuur lucht op te blazen. Hierdoor verminderen de theeblaadjes 50 % in gewicht.



	Vervolgens worden de gedroogde theebladeren geplet.





	Het fermentatieproces start dan en het komt erop aan te weten wanneer je het stopzet.











	Er bestaan verschillende klassen thees. De thee die we thuis drinken met zakjes zijn van de minste klasse. De allerbeste klasse is B.O.P. en kost ongeveer 250 dollar per kg.












	Schoenen die hun beste tijd hebben gehad.