Egypte: dag
5f Boottocht door natuurgebied en
op theevisite
donderdag 14 februari 2013
|
De tocht gaat verder met een motorbootje, heel relaxed … |
|
|
|
|
|
|
... langs hoge zandduinen, |
|
|
|
|
waar kamelen wachten op nieuwe passagiers. |
|
|
Rustig glijden we langs het
mausoleum van de Aga Khan, de 48ste imam van de islamitische secte van de
ismailieten, die ongeveer 4 miljoen aanhangers telt. Aga Khan was stinkend rijk.
Hij was getrouwd met de Française Yvette-Blanche Labrousse, die in 1930
verkozen was tot miss Frankrijk en door de Egyptenaren enorm gewaardeerd werd
omwille van haar liefdadigheidswerk. In 2000 overleed ze en kreeg ze een
plaatsje naast haar man in het mausoleum. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De begroeiing wordt weelderiger. We varen door een
natuurgebied, tussen rotsen en eilandjes. |
|
|
We hopen hier
krokodillen te zien, maar krijgen te horen dat er hier geen zijn. Wendy doet
weer een van haar uitspraken: haar pa heeft haar gezegd dat als ze een
nijlpaard ziet en ze samen met het nijlpaard op de foto wil, ze een bordje
met haar naam erop voor zich moet houden, zodat we het verschil zouden zien. |
|
|
|
Vervolgens komt een heel moeilijk moment voor Wendy. Tamer laat
de motor van de boot stilleggen en laat ons 2 minuten ijsstil zijn, om te
luisteren naar de vogeltjes. |
|
|
|
|
We horen er
enkele er zien een reiger en een watervogel met speciale kleuren die lijkt op
een ibissoort die ik in Oeganda zag, maar meer dan dat niet. |
|
|
|
|
|
|
Het
landschap wordt alsmaar idyllischer. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
We leggen aan bij het zgn.
Numibische dorp, dat maar uit 1 huis blijkt te bestaan. |
|
|
Op de heuvel staat een ezel heel
hard te balken. Een zilverreiger probeert zo dicht mogelijk bij de ezel te
geraken en lijkt dit te doen alsof dit niet toegelaten is en hij het op zijn
kousevoeten moet doen. |
|
|
|
|
Boven
het huis waar we te gast zijn, zien we een immense zandduin. De woestijn ligt
hier vlakbij. Ook ten tijde van de farao's was Aswan een grensstad, waar
Egypte overging in Nubië. |
|
|
|
|
|
|
In een klein waterbassin zitten 2
kleine krokodillen. Enkele van ons mogen er een vasthouden. Maite krijgt er
een aangereikt, van achter over haar hoofd heen. Grappig! |
|
|
|
|
'k Merk wel dat dit al een groter
exemplaar is dan op het eiland bij de botanische tuinen en dat de man de hele
tijd zijn bek met zijn handen dichtknijpt. |
|
|
We
nestelen ons op een groot tapijt onder een soort spar en krijgen thee en
koffie aangeboden. Wie wil, mag ook een waterpijp roken. Maar meer niet. Geen
bezoek dus aan de typische Numibische huizen of aan de hoge zandheuvel
erachter. Maar dat geeft niet. We nemen het op ons gemak en leggen ons te
rusten op een kussen. Haikutsch komt vertellen over haar land Armenië. Ze is
op 13-jarige leeftijd naar Nederland gekomen en zal deze zomer nog eens op
bezoek gaan naar haar land. Ze vertelt over de massamoord die in 1915 in
Turkije heeft plaatsgevonden, waarbij 1,5 miljoen Armeniërs in opdracht van
Turken door Koerden werden vermoord. Er speelt muziek uit een moderne
geluidsinstallatie. Een van de liedjes lijkt op een tango. Ik heb het al
gehoord op de boot en doe navraag naar de zanger. Het blijkt Mohammed Mounir
te zijn. |
|
|
|
|
|
|
|
|
De
waterpijp brengt niet alleen onze gids in extase. |
|
|
Zou Wendy
hier ergens voor tussen zitten?
|
|
|
|
|
|
|
|
De terugtocht gebeurt bij
valavond. Ik neem alleen nog een foto van een rots die de vorm heeft van een
olifant en het hotel op de oever (het Old Cataract hotel uit 1899), waar vele
ministers en presidenten logeerden en ook Agatha Christie (in kamer 337, een
kamer met een hemelbed) die er inspiratie vond voor haar bestseller “Death on
the Nile”. |
|
|
|
|
Wanneer we bij
ons schip aankomen, is het al snel tijd voor een nieuw diner. |
Het bestaat uit verschillende soorten slaatjes,
groentesoep, macaronislangen met tomatensaus, rijst met wortels, gestoomde
groenten, kaaspaté, frietjes, gepaneerde vis, hamburger en de gebruikelijke
zoetigheden en seizoensfruit (guave, meloenen, appelsienen). |
|
|
|
|
|
|
|
|
o