Egypte: dag 6a  Aboe Simpel

vrijdag 15 februari 2013

Wake-up call om 2.45 uur. Vertrek om 3.15 uur. We rijden naar het verzamelpunt voor de bussen die naar Abu Simpel moeten. Er wordt in konvooi gereden en er zijn tientallen bussen. De politie stuurt de bussen naar hun plaats in de file. Eens vertrokken is er al gauw van een konvooi nog weinig sprake. Onze bus raakt achterop en aan de horizon is geen andere bus meer te bespeuren. We proberen wat te slapen. De rit van 280 km zal tussen 3,5 en 4 uur duren.

 

 

 

Links van ons zien we de zon opkomen. Ik neem er enkele mooie foto's van. Er wordt geen halte gehouden. We hebben een lunchpakket meegekregen en spelen de broodjes en het yoghurtje naar binnen.

 

Bij het binnenrijden van Abu Simpel valt op hoe bloemrijk de hoofdweg is. Links en rechts staan tal van oleanders. Het valt op hoeveel huizen in opbouw zijn, zich klaarstomend voor nog meer toeristen.

 

 

 

 

Tamer deelt de ticketten uit. Ze kosten 80 Egyptische pond. We wandelen een 5-tal minuten tot voorbij een heuvel en houden aan de waterkant halte voor beeld (foto's uit een boek) en uitleg. Er blijken 2 graven te zijn, een met reuzegrote beelden die los voor de tempel lijken te staan. In de tempel zijn helemaal op 't eind 4 beelden in zithouding te zien. 3 ervan krijgen 2 keer per jaar zonlicht te zien: op 20 oktober en 20 februari..

 

 

 

 De dag dat de zonnestralen in oktober hun licht schijnen op de beelden, geeft aan dat de oogst moet binnengehaald worden, de dag in februari geeft aan dat het moment gekomen is om te zaaien. Het meest linkse beeld krijgt nooit zonlicht te zien

 

 

 Joepie 1, we zijn er geraakt!

 

 

 Joepie 2.

 


 

De beelden stonden oorspronkelijk 65 m lager, op 210 m van waar ze nu staan. Door de bouw van de 2de stuwdam en het 500 km lange stuwmeer, dreigde de tempel diep onder water te verdwijnen. Maar toen schoot de Unesco in actie. Zwitsers bedachten een plan om de tempel en de beelden te verplaatsen. Het plan kostte 40 miljoen dollar en behelsde het in stukken zagen van de tempel (in 1036 stukken) en de heropbouw ervan 65 m hoger en 210 m verder landinwaarts. Hiertoe werd een betonnen koepel gebouwd van 25 m hoogte en met een straal van 60 m. Bovenop de koepel werd zand aangebracht om de indruk te wekken dat de tempel in een heuvel was uitgehouwen.

 

 Tamer had gezegd dat het warm zou zijn, 23 graden, en dus nam ik geen pull mee, maar aan de waterkant staat een felle bries en dat voelt koud aan. Hij kan dan ook voor mij niet snel genoeg met zijn uitleg stoppen, zodat we de warmere lucht bij de grafkamer kunnen gaan voelen. Meteen schiet het ook uit mijn hoofd om te vragen om hier een groepsfoto te nemen. Doordat iedereen de komende 2 uur zijn vrije gang gaat, komt het er niet meer van.

 

We wandelen naar de eerste grafkamer, die bewaakt wordt door 4 reusachtige beelden van 20 m hoogte. Ze stellen alle 4 Ramses II (1279-1212 voor Christus)(19de dynastie) voor. De despotische en tirannieke farao liet zich 4 keer vergoddelijken. De farao is daarbij te zien in een ontspannen zithouding en met glimlachende lippen. Aan zijn voeten staan beelden die 4 m hoog zijn en Nefertari (2de kolos rechts) en zijn moeder (2de kolos links) en een selectie van zijn zonen en dochter (naar verluidt had hij er meer dan 200) voorstellen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 We trekken de eerste grafkamer binnen. Aan de deur staat een bewaker met in zijn hand een grote sleutel. Het is de sleutel van de poort. Hij biedt aan om een foto te nemen met de sleutel in zijn hand, maar niet voor niets natuurlijk. Hij wil er een fooi voor. De eerste ruimte is statig en vrij hoog. Er staan een 12-tal hoge zuilen (10 m hoog) die imponeren. Ook de inscripties op de muren zijn bijzonder. Ze zijn extra diep in de muur gekerfd. Ik negeer het bordje dat er geen foto's mogen worden getrokken en neem 6 schitterende foto's, op momenten dat niemand van de bewakers toekijkt. Maar dan zie ik iemand nogal opzichtig een foto nemen met zijn gsm, waarop ik de man nadoe. Pech voor mij, want er blijkt een bewaker vlak voor me te staan. Die vraagt me meteen de foto te wissen, en ook de andere foto's die ik nam moeten eraan geloven. Ik zie hoe mooi ze genomen waren en het doet pijn aan mijn hart om ze te zien verdwijnen. Het fototoestel moet in de tas en ik krijg een vermaning dat wanneer ik nog een foto neem, ze het toestel in beslag zullen nemen. Nadien vertel ik mijn verhaal aan Eddy en Lieve, die me vertellen dat ze precies het tegenovergestelde tegenkwamen. In een van de grafkamers in de Dodenvallei waren ze als laatste van de groep achtergebleven en vroeg een bewaker of ze een foto wilden nemen. Ze mochten er zo veel nemen als ze wilden, als ze maar een fooi betaalden. Wendy nam zelf ook foto's van in de grafkamers van Abu Simpel en kregen ook te horen dat het niet mocht, maar zij hadden geluk dat ze de man konden afwimpelen en de foto's niet hoefden te wissen. Het was dus toch wel het proberen waard.

 

 

 

 

We bezoeken ook nog de tweede grafkamer die gewijd is voor Hathor (godin van de vruchtbaarheid en de liefde) en Nefertare, de favoriete vrouw van farao Ramses II. De tempel is minder imponerend, maar heeft ook een eerste ruimte met zuilen, met erop het hoofd van Isis. Voor de tempel staan ook beelden, maar die zijn maar half zo hoog als de zittende faraobeelden.  De 6 beelden stellen Nefertari en Ramses II voor, met aan hun voeten hun kinderen. 

 

 

 

 

 

 

 

 De tijd gaat voorbij en de toeristen trekken weg. We kregen te horen dat we terug moesten zijn bij de bus tegen 9.45 uur en dat het konvooi om 10.00 uur zou vertrekken. Rond 9.30 uur zijn bijna alle andere toeristen al bij de bus of bij de winkeltjes tussen de ingang en de bussen. We kunnen nu de mooiste foto's maken, zonder andere toeristen erop. Ik vraag me af wat er nu te gebeuren staat. Eens alle bussen weer weg zijn, zijn hier dan nog toeristen? Ik neem aan van wel. Dit moet het paradijs zijn voor fotografen

 

 

 Abu Simpel werd in 1813 ontdekt door een Zwitser die daar toevallig in een zandstorm terechtkwam en door het opwaaiende zand een glimp van de kolossale beelden te zien kreeg. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Om 10.00 uur vertrekken we weer naar Aswan in konvooi;

 

 

 

 

 

vervolg

 

overzicht reportages Egypte

 

homepage

 

 

 o