Rondreis Oeganda

 

dinsdag 8 januari 2013        -        Dag 1: Brugge – Brussel - Entebbe

 

 

Het is 5.00 uur, wanneer plots muziek klinkt in mijn kamer: de wekker die me uitnodigt om van onder mijn donsdeken te kruipen en me klaar te maken voor een 17-daagse rondreis door Oeganda. Ik bereid vlug wat boterhammetjes en giet nog een teugje koffie door mijn keel en dan klinkt al meteen de deurbel. Ruim op tijd, ietsje voor 5.30 uur word ik als een heer opgepikt door de zus van een van mijn reiscompagnons Annie. Mijn andere reisgenoten zijn er ook al allemaal: Do en Ko, Martine en Ewout. Met laatstgenoemde samengepakt in de kofferruimte gaat het richting treinstation, waar we ons met de lift naar het perron hijsen.

 

De trein naar Brussel heeft 10 minuten vertraging, maar maakt wonder boven wonder de vertraging goed en arriveert stipt op tijd in Brussel Zuid, waar we van perron wisselen en direct aansluiting vinden op de trein naar Zaventem. Alles loopt op wieltjes, zo lijkt althans. In de luchthaven na de incheck, stel ik bij het drinken van een koffietje vast dat ik mijn hoedje niet meer heb. Oeps, heb het laten liggen op de trein en in Brussel Zuid vergeten mee te nemen van in het bovenrek van de trein. Dat is nu al het 3de hoedje dat ik verlies. 2 keer verloor ik een hoedje op de tango op de Vismarkt: mijn witje tijdens de zomer, mijn zwartje tijdens de kerstmilonga in openlucht, en nu mijn beige hoedje op de trein.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

n mijn kamer staat een groot dubbel mooi aangekleed hemelbed in en ook een bedje voor een baby. Het is er best gezellig. Ik kan er met mijn laptop gebruik maken van de gratis wifi en laat mijn dochter via Facebook weten dat ik goed aangekomen ben. Het is rond 1.30 uur wanneer ik ga slapen. De hoogste tijd om nog wat te soezen, want 's morgens moeten we er al om 6 uur uit.

 

 

 

 

 

 

We zijn aangekomen in de Airport Guest House in Entebbe. We stegen 's morgens om 10.45 uur op, gedragen door een boeing van Brussels Airlines, die met slechts enkele minuten vertraging het luchtruim inschoot. We vlogen eerst naar Kigali (Ruanda), over Oeganda dus, waar het tijdsverschil met ons land 1 uur is (1 uur bijtellen). Na een uur aan de grond voor het wisselen van de passagiers en voor een tankbeurt ging het verder naar Entebbe (Oeganda), waar we om 22.45 uur “bang on time” voet aan de grond zetten. Het tijdsverschil is hier in de winter 2 uur (in de zomer blijkt dat maar 1 uur te zijn). We stapten het vliegtuig uit en wandelen over het beton zonder begeleiding naar de immigratie. Daar stonden flink wat mensen aan te schuiven om hun hand en vingers te laten fotograferen en om de 50 dollar visumkosten te betalen om het land in te mogen. Vervolgens naar de lopende band hoopvol uitkijkend naar onze bagage. Die bleek als een van de laatste uit het vliegtuig te komen, maar alle stukken zijn er. Hoera, we konden verder. Bij de uitgang vonden we al gauw Ismael, de chauffeur voor onze rondreis, die een bordje met daarop Habari Travel in de hoogte hield. We vroegen hem of het aangewezen is om nu al geld te wisselen. Hij knikte van ja en begeleidde ons naar een wisselkantoor in het luchthavengebouw op een 15-tal meter van de uitgang. Ik wisselde er euro's en dollars. We begaven ons naar de landrover waarmee we 14 dagen zullen rondtoeren door het westen van Oeganda. De rit naar ons logement duurde slechts 10 minuten, eerst langs goeie asfaltwegen, dan nog een stuk over een hobbelige rode aardenweg. In de Airport Guest House werden we verwelkomd met een gratis drankje. Biertjes blijken hier 3500 shilling te kosten (ongeveer 1 euro) en voor softdrinks zoals Bitter Lemon, cola, soda betaal je hier 1500 shilling.