Rondreis
Oeganda
|
|
dinsdag 8
januari 2013 - Dag 1: Brugge
– Brussel - Entebbe |
|
|
Het is 5.00 uur,
wanneer plots muziek klinkt in mijn kamer: de wekker die me uitnodigt om van
onder mijn donsdeken te kruipen en me klaar te maken voor een 17-daagse
rondreis door Oeganda. Ik bereid vlug wat boterhammetjes en giet nog een
teugje koffie door mijn keel en dan klinkt al meteen de deurbel. Ruim op
tijd, ietsje voor 5.30 uur word ik als een heer opgepikt door de zus van een
van mijn reiscompagnons Annie. Mijn andere reisgenoten zijn er ook al
allemaal: Do en Ko, Martine en Ewout. Met laatstgenoemde samengepakt in de
kofferruimte gaat het richting treinstation, waar we ons met de lift naar het
perron hijsen. De trein naar
Brussel heeft 10 minuten vertraging, maar maakt wonder boven wonder de
vertraging goed en arriveert stipt op tijd in Brussel Zuid, waar we van
perron wisselen en direct aansluiting vinden op de trein naar Zaventem. Alles
loopt op wieltjes, zo lijkt althans. In de luchthaven na de incheck, stel ik
bij het drinken van een koffietje vast dat ik mijn hoedje niet meer heb.
Oeps, heb het laten liggen op de trein en in Brussel Zuid vergeten mee te
nemen van in het bovenrek van de trein. Dat is nu al het 3de hoedje dat ik
verlies. 2 keer verloor ik een hoedje op de tango op de Vismarkt: mijn witje
tijdens de zomer, mijn zwartje tijdens de kerstmilonga in openlucht, en nu
mijn beige hoedje op de trein. |
|
|
n mijn kamer
staat een groot dubbel mooi aangekleed hemelbed in en ook een bedje voor een
baby. Het is er best gezellig. Ik kan er met mijn laptop gebruik maken van de
gratis wifi en laat mijn dochter via Facebook weten dat ik goed aangekomen
ben. Het is rond 1.30 uur wanneer ik ga slapen. De hoogste tijd om nog wat te
soezen, want 's morgens moeten we er al om 6 uur uit. |
|
|
|
|
|
|
We zijn
aangekomen in de Airport Guest House in Entebbe. We stegen 's morgens om
10.45 uur op, gedragen door een boeing van Brussels Airlines, die met slechts
enkele minuten vertraging het luchtruim inschoot. We vlogen eerst naar Kigali
(Ruanda), over Oeganda dus, waar het tijdsverschil met ons land 1 uur is (1
uur bijtellen). Na een uur aan de grond voor het wisselen van de passagiers
en voor een tankbeurt ging het verder naar Entebbe (Oeganda), waar we om
22.45 uur “bang on time” voet aan de grond zetten. Het tijdsverschil is hier
in de winter 2 uur (in de zomer blijkt dat maar 1 uur te zijn). We stapten
het vliegtuig uit en wandelen over het beton zonder begeleiding naar de
immigratie. Daar stonden flink wat mensen aan te schuiven om hun hand en
vingers te laten fotograferen en om de 50 dollar visumkosten te betalen om
het land in te mogen. Vervolgens naar de lopende band hoopvol uitkijkend naar
onze bagage. Die bleek als een van de laatste uit het vliegtuig te komen,
maar alle stukken zijn er. Hoera, we konden verder. Bij de uitgang vonden we
al gauw Ismael, de chauffeur voor onze rondreis, die een bordje met daarop
Habari Travel in de hoogte hield. We vroegen hem of het aangewezen is om nu
al geld te wisselen. Hij knikte van ja en begeleidde ons naar een
wisselkantoor in het luchthavengebouw op een 15-tal meter van de uitgang. Ik
wisselde er euro's en dollars. We begaven ons naar de landrover waarmee we 14
dagen zullen rondtoeren door het westen van Oeganda. De rit naar ons logement
duurde slechts 10 minuten, eerst langs goeie asfaltwegen, dan nog een stuk
over een hobbelige rode aardenweg. In de Airport Guest House werden we
verwelkomd met een gratis drankje. Biertjes blijken hier 3500 shilling te
kosten (ongeveer 1 euro) en voor softdrinks zoals Bitter Lemon, cola, soda
betaal je hier 1500 shilling. |
|
|
|
|
|